Aquarelleren lijkt een gemakkelijke schildertechniek, toch is het de moeilijkste vorm van schilderen.
Een goede aquarel ziet er bedrieglijk eenvoudig uit, maar is uiterst complex.
Het vereist veel concentratie en een trefzekere hand, vooral omdat fouten eigenlijk niet hersteld kunnen worden.
Dit is een wezenlijk verschil met het werken met olieverf waar men eenvoudig opnieuw een lichte kleur over een donkere kan zetten.
Aquarelverf is de enige soort waar dus geen wit in het assortiment zit. Het wit van het papier wordt gebruikt en uitgespaard.
Een penseelstreek restaureren is dus ook geen optie, omdat dit je papier beschadigt.
Een fout is een fout, er kunnen weinig of geen grote verbeteringen worden gemaakt, anders wordt een aquarel al snel bevuild. Het is de bedoeling je resultaat zuiver en fris te houden.
Om je ondersteuning te geven tijdens het schilderen, kan je een planning maken in je hoofd, hoe jij wil dat de aquarel er moet gaan uit zien. Hierbij hou je rekening met de gulden snede, compositie, lichte en donkere delen, diepte, ritme, werking van de verschillende pigmenten, etc…
Het blijft wel een moeilijke maar zeer boeiende schildertechniek.
